Chora, kameraadschap, woke en cancel-cultuur!

Chora, kameraadschap, woke en cancel-cultuur!

In mijn blog over Chora van vorige week had ik het over twee hoofdlijnen; als eerste een militair en zeker een officier is bereid om verantwoording af te leggen. En als tweede punt wees open. Er gaan dingen goed, fout en alles wat hier tussen in ligt. Leg dus uit wat je, waarom besloten hebt. En natuurlijk weet iedereen dat dit nooit zwart wit is. Alleen nu is het vaak precies andersom. De heersende bestuurscultuur luidt achterhouden totdat je niet anders kunt. Dat kan en mag nooit de militaire cultuur zijn of worden.

Kameraadschap is bij de operationele eenheden niet alleen gewenst, maar ook noodzakelijk. Uiteindelijk bepaalt kameraadschap of je bereid bent om jouw leven in de waagschaal te stellen voor je buddy, overigens zonder deze instelling ga je beiden verliezen. En volgens mijn ervaring maakt het dan geen barst uit of iemand blank, zwart of bruin is. Maakt het niets uit of je man, vrouw, homo of lesbienne bent. Het gaat erom of je op elkaar kunt bouwen en vertrouwen. Het gaat om de mens. Je hebt mensen waar het hartstikke leuk mee is om aan de bar een biertje mee te drinken, maar ik zet geen stap met ze buiten de poort. Terwijl er anderen zijn, waar ik mijn leven aan toevertrouw. By the way, pesten komt zeker voor. Maar een eenheid waar dit stelselmatig gebeurt is rot en gaat het gevecht niet winnen. En de vis begint aan de kop te stinken, het is een probleem van de leidinggevende.

Woke cultuur. Het betekent “wakker worden”. Een beweging die gebaseerd is op “gelijk zijn”. Black lives matter, de me#too, gisteren de demonstratie van Nederlanders, met Aziatische roots. De nadruk ook in Nederland ligt op inclusiviteit en diversiteit. Eigenlijk in mijn ogen niets anders dan kameraadschap, het bouwen van sterke teams. Maar vooral het erkennen dat de individuele mens leidend moet zijn, ongeacht ras, gender of geloof. En natuurlijk sluit ik mijn ogen niet voor bijvoorbeeld etnisch profileren versus de statistische benadering van de pakkans van een niet “Nederlands” ogende jonge man in een hele dure auto. Beide argumenten zijn waar en verdienen dus dat men verantwoording aflegt. Waarom heeft men hem staande gehouden?

Cancel-cultuur geeft op grond van (voor)ingenomen stellingen aan iets of iemand het predicaat goed of fout. En vervolgens wordt iemand besmet verklaard en gaat men deze persoon via social media veroordelen, buiten sluiten, eventuele sponsoren dwingen om hun financiering te stoppen etc. Alleen dat wat voor mij het meest belangrijke is, de discussie de dialoog, die gaat men niet meer aan. De ander is fout. De mening die hem of haar toegedaan is, is fout en dus is de mens fout.

Even terug naar het begin. Je moet bereid zijn verantwoording af te leggen. De bestuurscultuur moet veel meer open worden. Kameraadschap, goede teams, leidinggeven hebben als intrinsieke voorwaardes inclusiviteit en diversiteit. Het gaat om de man of vrouw naast je, je moet op hem/haar kunnen bouwen en vertrouwen. Eigenlijk zegt Woke niets anders.

Alleen de cancel-cultuur is onacceptabel. Wij gaan de dialoog aan, wij respecteren mensen en hun mening. Wij zoeken juist naar een ander geluid.