ABP en zijn zorg voor nabestaanden

Pensioenen is een zaak van werknemers (vakbonden) en de werkgevers, zij betalen de ten slotte de premie. Het pensioenfonds, het ABP voert uit. Enkele jaren geleden heeft een nieuw team, van met name managers uit de politiek, het stuur van het ABP overgenomen. Met grote voortvarendheid is er gewerkt aan het verduurzamen van de portefeuille en het terugbrengen van de kosten.

Daarvoor moest men ingrijpen in de pensioenen, de verantwoordelijkheid van werkgevers en werknemers. Maar gepokt en gemazeld in het Europese politieke machtsdenken, het inzetten van de bureaucratie om zijn doelen te bereiken, werd het argument; wij kunnen niet meer garant staan voor een goede uitvoering van het pensioenproces bedacht. Dit argument was echt nieuw. Geen enkel ander fonds, maar ook geen van de voorgaande besturen hadden dit argument verzonnen.

Als rechtgeaarde bureaucraten werd dit argument neergelegd en vervolgens natuurlijk overgenomen door de Nederlandse Bank en de Autoriteit Financiële Markten. Als zelfs het fonds zelf dit roept, dan moet het ook wel waar zijn. Daarna kon de Nederlandse politiek, de werkgevers, bewerkt worden. Brussel in het klein.

In feite werd er zelfs concreet met een coup gedreigd, of de werkgevers en werknemers passen zich aan of wij, ABP, nemen de verantwoordelijkheden en bevoegdheden van werkgevers en werknemers voorgoed over.

Na consultatie van meerdere hoogleraren en de betaling van hoge advocaten rekeningen door de vakbonden werd het juridisch speelveld duidelijk dat deze coup weinig kans van slagen had. Maar onder de druk van het ABP en de Nederlandse politiek werden er toezeggingen gedaan, de voor- en nadelen van de polder. Er werden maatregelen genomen om de bedrijfsvoering te vereenvoudigen. Onder grote druk van het ABP was het oplossen van het ANW hiaat, voorheen een goede en betaalbare regeling, nu een van de slachtoffers.

In bijna dagelijks overleg zijn de vakbonden voor de kerst ondanks alle tegenwerking bezig geweest e.e.a. te repareren voor 1 februari 2018. Dit is nog niet gelukt.

Het ABP heeft als grootst fonds zeker niet geëxcelleerd in het herkrijgen van indexatie en nog steeds niet. Dit heeft het vertrouwen van haar deelnemers beschaamd.

Maar de machinaties van deze machtspolitici is van een geheel andere orde. Is het bestuur van het ABP er voor zichzelf of voor inleggers. Hier is maar een antwoord mogelijk, dit bestuur heeft niets met gepensioneerden, niets met vertegenwoordigers van gepensioneerden, dit bestuur is alleen bezig met machtsdenken.

En het ANW hiaat? De vakbonden zullen oplossingen forceren. Maar dankzij het ABP zullen deze echt minder zijn dan voorheen.

Bestuurders ABP bedankt voor het in 2017 afwentelen van jullie –mogelijke- bedrijfsvoering problemen op je inleggers. Bedankt ook voor het ANW hiaat.