AIR was eens

Over ambitie, innovatie en resultaten
Er was eens in 2014 door het Commando Luchtstrijdkrachten (CLSK) een project genaamd ‘AIR’ opgericht, waarbij AIR staat voor Ambition, Innovation and Results. Een ambitieus project dat werk ging verschaffen aan een kolonel, een drietal luitenant-kolonels, een majoor en twee burgermedewerkers. De reacties op dit project waren op zijn zachtst gezegd verdeeld.

Van een vliegende start in juni 2014, mede mogelijk gemaakt door een ruim bemeten budget van € 800.000 over 2015 en 2016, en de daaropvolgende activiteiten werd regelmatig verslag gedaan op de eigen Facebook pagina van AIR. Voor de buitenstaander werd het echter ondanks alle communicatieve inspanningen toch niet helemaal duidelijk wat nu precies werd beoogd met AIR. Zo werd de eerste teamvergadering, 11 juni 2014, afgedaan met ‘Veel energie en lekkere taart van Eddy en Annemarie’ en een leestip van de week naar een, nu niet meer bestaande, website.

Deze onduidelijkheid, gepaard aan de inmiddels bestede gelden bracht het platform voor onderzoeksjournalistiek Follow the Money (FTM) ertoe aandacht te besteden aan AIR. Op 25 juni 2016 verscheen daar onder de titel ‘Hoe  de  luchtmacht  geld door de plee spoelt’ een, zoals de titel al aangeeft, weinig vleiend artikel over  AIR met als thema Innovation AIR als gebakken lucht. Voor de een wat meer  doorbakken dan de ander, en er werden dure sprekers ingehuurd om de luchtmachtmedewerkers motiverend toe te spreken. Koploper hierbij volgens FTM was de Amerikaanse generaal b.d. Stanley McChrystal die normaal 60.000 dollar voor een toespraak vraagt. Het FTM-artikel was voldoende prikkelend om tot Kamervragen te leiden van Jasper van Dijk (SP). De antwoorden van de minister waren geruststellend. De lezing  van  McChrystal was een koopje en kostte niet meer dan $ 30.000 inclusief reiskosten; CLSK betaalde in 2015 en 2016 niet meer dan € 445.540 aan sprekers, waarbij de goedkoopste (een spreker over pionieren) slechts € 3.380 kreeg overgemaakt.

Ambitie volop om kleinschalige innovatie dicht bij de werkvloer aan te jagen. Aangespoord in modern managementjargon zouden ‘vrijwel autonome innovatiecellen’ zich gaan richten op de  strategische  thema’s ‘big data’ en ‘niet-kinetische beïnvloeding’. Men hoopte zo veelbelovend jong talent aan te trekken en, even belangrijk, te behouden. De pioniersgeest was uit de fles, verzekerde de C-LSK, en wie goed gepionierd had kreeg in het kantelcafé de pionierscoin. Maar welke innovaties zijn er nu daadwerkelijk gerealiseerd? Er werden veel inzichten gedeeld, creatieve sessies gehouden, de Makairsjop spande zich in om nieuwe technologieën bekender te maken bij collega’s. Onder de hashtag ‘jongtechniek’ werden gesprekken aangegaan  over de sociale aspecten van innovatie, maar concrete resultaten bleven, ook op Facebook en Twitter, toch wat vaag. Vier  jaar na de oprichting wordt gemeld dat we op zoek gaan naar een externe partner om samen aan innovatieconcepten te werken. Overigens is de Nederlandse defensieorganisatie niet de enige die zich inzet voor innovatie. Zo wordt, zoals te verwachten was, de zaak bij de Amerikaanse luchtmacht (USAF)  groots  aangepakt. Daar heeft het Air Force Research Laboratory’s Junior  Warfighter  Operations  (JFWORX) team zich beziggehouden met een probleem waar de  C-130  Hercules  community al geruime tijd mee kampt. Als een zware lading op de loading ramp wordt geplaatst, kan het vliegtuig achterover kantelen. Om dit te voorkomen beschikt de loadmaster over een 130 pond zwaar houten melkkrukje waar twee mensen voor nodig zijn om het onder de loading ramp te plaatsen. Vanaf 2011 hebben cadetten van de Air Force Academy zich met dit probleem beziggehouden; zonder tastbare resultaten, totdat ze hulp kregen van JFWORX. Dit team heeft via vijf prototypes een werkend model ontwikkeld, een licht en toch sterk aluminium exemplaar.

De 'milk stool'

Vanaf volgende maand zal het testen ‘te velde’ plaatsvinden en als alles goed gaat kan volgend jaar de productie starten om de hele USAF Herculesvloot hiermee uit te rusten. Door de inzet van deze milk stool zou 1.7 miljoen dollar kunnen worden bespaard, doordat er maar een persoon nodig is om de milk stool te plaatsen? Want dat was toch het probleem, dat er twee paar handen nodig waren om het ding op z’n plaats te krijgen? Wij willen het AIR-team alvast, geheel gratis, wat tips meegeven: ontwikkel in eigen beheer in 3D-print een melkkrukje voor de C-130 vloot en ga daarmee de boer op. Wie weet hoeveel de Europese NAVO-partners er wel niet mee kunnen besparen. Onze tip nr. 2: kijk eens of Post NL nog wat oude brievenbussen kan overdoen. Laat ze door de eigen graffitikunstenaar beschilderen met een pakkende tekst, iets als out of the box into the box en voilà, de ideeënbus is terug. Maar onze beste tip in dit sprookje hebben we tot het eind bewaard: wie veelbelovende jonge techneuten wil werven en behouden kan al beginnen ze een fatsoenlijk salaris te bieden en een aantrekkelijk carrièreperspectief. Dan krijgen we misschien een no-nonsense krijgsmacht terug.

Redactie