Zoals al eerder aangegeven zakt de vulling van de defensieorganisatie gestaag. Om de zaken nog enigszins drijvende te kunnen houden huurt men burgers of ex militairen (bd’ers) in om de niet operationele processen nog vol te kunnen houden. Op staven kun je daardoor nog uit de voeten. Bij eenheden, schepen, op Schiphol en op vliegvelden niet meer.

Het vreemde is dat, in tegenstelling tot andere sectoren zoals zorg en het onderwijs, bij defensie de burgerfuncties voor meer dan 100% gevuld zijn. Aantrekkelijke functies dus, ook in deze arbeidsmarkt!

Dit overigens in bittere tegenstelling tot de bezetting van de militaire functies, deze ligt onder of op de 80%. Bij de eenheden, schepen, brigades van de KMar en op vliegbasissen is deze nog lager en zijn juist de kaderfuncties slecht gevuld. Wat betekent dat nu in de praktijk?

Onderofficieren zijn de ruggengraat van een leger. Een mooie, maar inmiddels nietszeggende oneliner???  

Sergeanten leiden met name de nieuwe soldaten en nieuwe onderofficieren op. Zij zijn ook verantwoordelijk dat hun groepen opgeleid, getraind en operationeel inzetbaar zijn. Bij de KL worden nu groepscommandanten en/of plaatsvervangend pelotonscommandant tijdelijk uitgeleend om de initiële opleiding van soldaten en onderofficieren doorgang te kunnen laten vinden. Dit gaat dus expliciet ten koste van de opleiding en training binnen de eenheden. Bij de Kmar trekt een tekort van 800 kaderleden diepe sporen in de flexibiliteit van personeelsleden om de uitvoering van taken toch nog zeker te kunnen stellen.

Dit zijn ook de kaderleden die met name verantwoordelijk zijn voor de sociale en fysieke veiligheid. Zij weten wat er ‘s avonds op de legeringskamers speelt en zien het in voorkomend geval ontsporen en kunnen dit dan voorkomen. Zij zijn de ogen en de oren van de commandant op het gebied van die sociale en fysieke veiligheid.

Bij de officieren geven wij jonge luitenant een dure bacheloropleiding. Dat is niet voor niets. Vervolgens krijgen zij aanvullende opleidingen en voeren zij op hen toegesneden functies uit om hen te bekwamen in het unieke doel van defensie, het vechten met vliegtuigen, schepen en (grote) eenheden. Tegen de tijd dat zij begin tot midden dertig, opgeleid en bekwaam zijn, stappen ze nu op. Een ongelooflijke kapitaalvernietiging en “dodelijk” voor de toekomst van Defensie. De basis waarop de organisatie rust erodeert in hoog tempo.

En waarom stappen ze op, vanwege de afwezigheid van waardering en inlevingsvermogen door de organisatie.

Waardering, een functiewaardering op grond van het alleen waarderen van civiel vergelijkbare werkzaamheden levert natuurlijk een wel zeer magere somscore op als je het hebt over vechten met…. Overigens geldt dit ook voor onze soldaten. Het zijn weldenkende en zeer gedisciplineerde specialisten met sterke persoonseigenschappen. Maar een lage somscore bij functiewaardering betekent uiteindelijk ook een slechte betaling.

Inlevingsvermogen, als je dertig bent en een gezin hebt, dan zal de organisatie hier ook rekening mee moeten houden. Bovendien geeft waardering en inlevingsvermogen vertrouwen in een leiding.

 

Arbeidsvoorwaarden zijn op dit moment het kritieke pad voor Defensie. Eens kijken wat men voor over heeft??