De weg kwijt!

Defensie wordt In een kort tijdsbestek welhaast overvallen door een aantal rapporten, brieven en meningen.

Een rapport van de Rekenkamer over defensie met een tweeledige boodschap, de bezuinigingen uit 2011 zijn niet gehaald en de administratie is slecht gevoerd.

Een brief van de Secretarissen Generaal (SG’n) aan de informateur. De centrale boodschap van de SG’n zoals ik hem lees en kort samenvat, laat alles bij het oude en geef meer tijd, meer geld en een betere ICT en gaat u dan maar gerust slapen. Herindeling van de departementen zal in elk geval contraproductief werken.

Er is een IBO rapport over de toekomstige infra van defensie. Deze ademt de nieuwe sfeer op het departement. Uitgangspunt is het budget wat men eraan wil besteden en de rest moet zich aanpassen, zoals de normen voor legering en kantoren.

In de defensiekrant neemt de HDFC nadrukkelijk afstand van het rapport van de Rekenkamer. Wel is men bereid toe te geven dat de administratie niet deugt. Maar dat is in mijn ogen ook geen verantwoordelijkheid van de HDFC.

Gewoon een paar opmerkingen uit de “oude doos” over het rapport van de Rekenkamer.

Het besluit om de tanks af te schaffen was een besluit van minister Hillen en van niemand anders. Hij dwong dit bewust af.  De locatie marinierskazerne was een (achterkamer politiek) één/tweetje tussen minister Hillen en de commissaris van de Koning in Zeeland.

Het telkenmale reorganiseren van de Haagse staf in 2005, 2011 en nu weer in 2017 leidt tot administratieve chaos. Er was een goed rapport, de commissie Fransen in 2004.

De rekenkamer kan wel denken dat er niet bezuinigd is, maar op de werkvloer, bij de krijgsmacht is er een hard gelag betaald. Zo stond er nog een tankbataljon op appel, drie maanden later stond het er niet meer. Misschien had men dit eens moeten opschrijven. De bezuinigingen zijn zeker gehaald, maar niet zoals gepland.

Wanner wij uitzoomen dat zien wij zonder nu eens de nuance te willen zoeken het volgende patroon.  Een Tweede Kamer die wel veel maar niet goed wordt geïnformeerd. Maar ook een Kamer die onvoldoende kritisch is, zich laat leiden door incidenten en duikt in de details en de hoofdlijnen ontwijkt.

SG’n die op de “vierkante Haagse kilometer” hun domein verdedigen. Maar ook hun ambtenaren/de professionals de weg naar de TK verbieden.

Ministers die niet vechten voor hun ministerie maar bezig zijn met reorganisaties en het informeren van de Kamer met details zoals de aankoop van wapensystemen en infra.

Een ministerie van Defensie – het departement – wat steeds verder af is komen te staan van de krijgsmacht.

Een Rekenkamer die ook incidenten zoekt en geen verbanden meer legt.

De echte vraag, de focus die zou moeten voorliggen is; Nederland kan alleen verdedigd worden in bondgenootschappelijk verband. In onze grondwet staat het handhaven van de internationale rechtsorde. Dit raakt met name de zuidflank van de EU, Noord-Afrika en het Midden-Oosten. Nationale operaties zijn essentieel met name in dit tijdperk met hybride dreigingen of nationale rampen zoals een pandemie. Wij hebben met onze bondgenoten afgesproken om in het kader van burden sharing 2% van ons BBP aan deze drie taken te besteden.

Minister, Bestuurstaf, Defensiestaf, Tweede Kamer, Rekenkamer; Hoe gaat de krijgsmacht dit uitvoeren, besluit en controleer, zo moeilijk kan het toch niet zijn!