Alle kranten publiceren over de problematiek van de gele hesjes. Waarbij telkens wordt aangegeven dat het in Nederland niet zo’n vaart zal lopen. Wanneer Defensie eens als maat wordt genomen, hoe ziet dit dan eruit?

In 2010 werd als gevolg van het politieke gekissebis tussen Balkenende en minister Bos de stekker uit Afghanistan getrokken. 25 doden en vele honderden gewonden werden geofferd op de politieke overleg tafel. Een ontluisterend schouwspel voor een krijgsmacht die zoveel had gegeven.

Vervolgens kwam het eerste kabinet Rutte. Enorme bezuinigingen op Defensie haalde de al door financiële tekorten verzwakte krijgsmacht snel verder onderuit. Met mooie verhalen werd een façade opgehouden dat de krijgsmacht zelfs nog beter zou worden. Een voor de krijgsmacht goede reorganisatie, naar het kadermodel van het Duitse leger in begin dertiger jaren van de vorige eeuw lag voor de hand, maar daar werd niet voor gekozen. De winkel moest immers openblijven, de politiek moest wel kunnen blijven shoppen.

Bij het tweede kabinet Rutte werd er nog eens fors bezuinigd op Defensie. Waarbij,  ere wie ere toekomt, Minister Hennis hiervan een deel wist terug te draaien. Inmiddels is het eenieder wel duidelijk dat de krijgsmacht volledig door zijn hoeven is gezakt.

In die periode speelde ook de WUL-discussie, een arbeidsvoorwaardelijke  maatregel die op de laatste werkdag voor de kerstvakantie bekend werd gesteld. Vanwege de bijzondere positie van de militair, hij gaat door waar anderen stoppen, mochten hij en zij hiervoor extra betalen.

Het AOW-gat. Wederom vanwege onze bijzondere positie vond men het wel terecht dat wij, anders dan anderen, negatief belast konden worden. Na twee jaar en veel externe druk werd dit uiteindelijk mokkend teruggedraaid.

Het is een bekend gegeven dat onze onderofficieren, de ruggengraat van de krijgsmacht in de lagere rangen onder de Nederlandse armoede grens betaald krijgen.

Ook minister president Rutte heeft aangegeven dat mede door het afnemen van de invloed van de bonden,  werknemers onvoldoende meeprofiteren van de economische hausse. Dat wekt verwachtingen voor het overleg op het niveau van de overheid.

Minister Hennis bood het “eindbod”. Een streep werd in het zand getrokken. In één nacht werd deze streep door minister Dijkhoff uitgewist.

Door de huidige bewindslieden is er een interim Defensienota uitgegeven met als Leitmotiv  Personeel op één. In het arbeidsvoorwaardenresultaat van afgelopen zomer, gingen officieren en carrière onderofficieren er tot wel 12.500 euro per jaar in pensioenresultaat erop achteruit.

Leidinggevenden hebben altijd een verantwoordelijkheid naar boven en naar beneden. Je zit altijd in deze spagaat. Het is overduidelijk dat tot nu toe de huidige top zijn oren laat hangen naar het kabinet en het ABP en niet luistert naar zijn eigen Defensienota, zijn eigen prioriteiten, zijn eigen personeel.

De nationale pensioendiscussie is vastgelopen.  Dit heeft gevolgen voor onze gepensioneerden, maar ook voor de premie van de werkenden. Deze blijft hierdoor veel te hoog.

Voor gas en elektriciteit gaan wij volgend jaar 30 euro per maand meer betalen en de kosten van de klimaatproblematiek wordt binnenkort over ons uitgestrooid. De BTW van essentiële levensmiddelen wordt opgetrokken van 6 naar 9%. Het kabinet stelt dat iedereen er volgend jaar op vooruit gaat. Maar de vraag is of dat dit zo is. Het is niet voor niets dat de Hr Buma van het CDA hiervoor waarschuwt.

Het vertrouwen is bij Defensiepersoneel ongekend laag. De politie heeft het lang en hard gespeeld. En uiteindelijk gewonnen.

De rode bal is gehesen, pas op dat ook wij dadelijk niet met gele hesjes geconfronteerd worden. Alle ingrediënten hiervoor zijn inmiddels in ruime mate aanwezig.