In de discussie kwamen o.a. vertrouwen en geloofwaardigheid aan de orde. Maar het ging ook  over leiderschap.  De afgelopen jaren is er door de te zware bezuinigingen het vertrouwen tussen leiding en werkvloer verregaand geschaad. Ook door de arbeidsvoorwaardelijke onderhandelingen heeft zich dit gebrek aan vertrouwen verder verdiept. In het gesprek wat ik daar had, legde ik uit dat mede door de Defensienota, dit vertrouwen hersteld moest worden.

Het gesprek kantelde vervolgens naar iets rudimentairs. Voor een infanterist is iets ogenschijnlijk simpels als een uniform, essentieel. Het bepaalt je uitstraling. Het beschermt je tegen hitte, koude, stof en regen. Je hebt het de hele dag aan en als je pech hebt ook de hele nacht en soms dagen achter elkaar. Maar het is in wezen slechts het product van het  aan elkaar naaien van wat geknipte stoffen, veel moeilijker kan het toch niet zijn. Toch vormt het wel de basis onder ons functioneren, de basis onder onze professionaliteit.

Al jaren wordt er geklaagd over het huidige uniform. Het nieuwe uniform wordt ook al uitgeleverd. Er is toegezegd en beloofd dat alle eenheden die uitgezonden worden dit nieuwe uniform zullen krijgen. Dit is ook nog eens in de lijn bevestigd. De boodschap die nu rondwaart is, wij gaan dit niet redden.

Mijn mening, dit moet je als organisatie niet willen in deze fase. Dit bericht heeft veel meer impact dan je zou verwachten. Het geeft wederom een ernstige knauw aan het vertrouwen.

Defensie wordt “can do” mentaliteit verweten; hier zou hij op zijn plaats zijn.

Naschrift; de Lgen Beulen gaat er alles aan doen om de pakken desnoods na te sturen.