Ik ben vanaf nu medeverantwoordelijk

Ik ben vanaf nu medeverantwoordelijk voor de ondervulling bij defensie!

Met zo’n aanhef trek je de aandacht, althans dat hoop ik!

 Defensie heeft 9000 vacatures. Volgens mij is defensie moeiteloos te vullen als aan twee voorwaarden worden voldaan:

• De organisatie moet over voldoende en goede middelen kunnen beschikken, zodat kan worden geoefend en missie uitgevoerd kunnen worden.
• De organisatie heeft een goed personeels- en beloningsmodel nodig.

Voor dit laatste zijn wij, HDP en vakbonden samen verantwoordelijk. Ik dus ook.

Sentimenten.

Bij commandanten voel ik de weerstand tegen de traagheid om tot een nieuw personeelsmodel te komen.

Werknemers kritiseren meer en meer ook de vakbonden vanwege het niet realiseren van een nieuw beloningsmodel.

In de Tweede Kamer werd de afgelopen weken expliciet opgemerkt dat het zowel bonden als de werkgever zijn die snelheid moeten gaan maken.

Wie is er verantwoordelijk?

Defensie

In 2010 werd de Agenda van de toekomst al genoemd. Vervolgens kwamen de grote reorganisaties, de Nullijn, de WUL en het AOW-gat. Deze zijn pas in 2016-2017, op hoofdlijnen, opgelost. Defensie heeft dit over de organisatie uitgestort of heeft dit niet afgehouden zoals de WUL en het AOW-gat.

In de Agenda van de toekomst stond expliciet dat eerst het personeels- en het bezoldigingsmodel het licht moest zien. Pas daarna kon gekeken worden naar het ophogen van de AOW-leeftijd en het overgaan naar een middelloonpensioenstelsel. Defensie heeft hier wederom gebogen voor de druk vanuit de andere departementen en is de discussie aangegaan over het ophogen van de leeftijd. Vervolgens heeft onder druk van het ABP, Defensie wederom het hoofd gebogen en heeft de prioriteit bij de pensioenen gelegd. Het maken van goede en sluitende afspraken heeft het hele voorgaande jaar gekost. Beide hervormingen zijn niet in gang gezet om de organisatie gevuld te houden en te vullen met goed personeel. In tegendeel. Deze prioriteitsstelling heeft contrair gewerkt in een periode van economische voorspoed. Het heeft de leegloop versterkt.

In mijn ogen hebben de bonden hier part noch deel aan gehad. Ik voel mij als voorzitter hier niet verantwoordelijk voor, juist in tegendeel, ik heb genoeg gewaarschuwd.

De bonden.

Sinds afgelopen voorjaar staat het belonings- en personeelsmodel op de agenda. Ik refereer hier aan het gestelde in de eerste twee zinnen, HDP en bonden zijn hiervoor verantwoordelijk. Maar het is ook onze verantwoordelijkheid, als werkgever en bonden om beleid te maken wat uitvoerbaar is voor commandanten en draagvlak heeft bij de werknemers.

Deze stap raakt de organisatie en zijn werknemers veel dieper en harder en legt daarmede veel meer verantwoordelijkheid op onze schouders dan maatregelen zoals de brug- en tolgelden. Essentieel in dit proces is niet alleen wat wij ervan vinden, maar of de organisatie hiermee uit de voeten kan en of het draagvlak bij de werknemers/onze leden heeft. (Focus op behoud, toch).

Voorzitter NOV en duovoorzitter GOV.

Ik voel mij nu wel verantwoordelijk voor de 9000 vacatures.

Ik vind dat ik vanaf nu hierop aanspreekbaar ben.

Alleen prioriteitsstelling kan de ondervulling verhelpen. Dat betekent concreet dat in de agenda’s tijd ingeruimd gaat worden voor discussies, toetsen bij commandanten en werknemers en daarna middels het overleg uitonderhandelen en uiteindelijk vaststellen. Ik maak daar tijd voor vrij, ongeacht wat het kost.

Prioritietsstelling wil niet zeggen dat je andere dingen niet doet, maar je maakt je agenda leeg als dit voor dit onderwerp noodzakelijk is.

Het absolute zwaartepunt ligt nu nog even bij het Cao-overleg en meer specifiek de financiële paragraaf daarvan, 1 januari gereed, weet u nog!