Immigratie, pappen en nathouden
Door: Brigade-generaal b.d. Ruud Vermeulen (Voorzitter NOV)
De Europese Unie zwalkt weer eens van probleem naar probleem. Deze keer staat immigratie centraal.
Water vloeit van hoog naar laag. Volksverhuizingen zijn van alle tijden en uiteindelijk hebben ze hele rijken, zoals bijvoorbeeld het Romeinse rijk ten val gebracht. Wanneer mensen diepe armoede kennen en geen eten meer hebben dan gaan ze lopen. En in principe daarheen waar de rijkdom lonkt, het Westen dus.
De Afrikaanse bevolking groeit onstuimig en gelijktijdig warmt het klimaat op. De woestijnen groeien en het bebouwbare landoppervlak neemt af. Corruptie is een wijdverbreid probleem. De grote revenuen van de delfstoffen komen in de zakken van weinigen. En bovendien zijn er grote firma’s en landen die de rest afromen. D.m.v. internet weet ook de Afrikaanse bevolking wat er vlak naast haar, maar ook op 1000 kilometer afstand gebeurd. De wereld is klein en overzichtelijk geworden. Allemaal redenen waarom mensen hun woongebied verlaten en op zoek gaan naar betere levensomstandigheden. En naar mijn stellige overtuiging staan wij pas aan het begin.
Europa reageert hierop door haar cultuur ter discussie te stellen, dat wringt. Bovendien sluiten sommige landen hun grenzen en andere landen openen ze juist, maar voor hoelang? Daarnaast is er de steeds luider klinkende roep om de Europese grenzen te sluiten. 10.000 agenten zouden er bij moeten komen om Fort Europa af te grendelen. Dan maar kampen inrichten in Noord-Afrika of Albanië, ten koste van heel veel geld. Geld overigens wat dan vervolgens niet meer beschikbaar is om elders aan het ontwikkelen van landen te investeren. Je kunt verwachten dat deze kampen enorme steden gaan worden die door ons , op een menswaardige manier vorm gegeven gaan worden, zoals scholen, ziekenhuizen, bedrijvigheid, orde en rust. Onze ethische principes, onze cultuur weet u nog.
En eigenlijk ben je dan nog maar een stap verwijdert van de echte, de fundamentele oplossing. Afrikaanse landen moeten voor hun eigen bevolking zorgen. En niet alleen maar voor hun eigen dictators en de hen omringende oligarchen en leden van hun stam. Orde, rust, veiligheid, rechtspraak, het tegengaan van corruptie en vervolgens de economie stimuleren via ontwikkelingssamenwerking. Hun landbouw steunen zodat hij niet door de gesubsidieerde Europese landbouw wordt weggeconcurreerd.
Eigenlijk populair gezegd de “Dutch Approach”. Een holistische aanpak, de samenwerking tussen het betreffende land en in Nederland Ontwikkelingssamenwerking, NGO’s , politie, defensie etc. Met als centrale punt dat een land voor zijn eigen burgers kan gaan zorgen. Dan pak je dit soort problemen fundamenteel aan.
Dit is alleen pappen, nathouden en wankelen naar de volgende crisis.