In heel Europa voelen wij de druk van een Brexit, Nexit etc. Volgens mij ligt de diepere oorzaak hiervan verscholen in het dreigende verlies van de eigen identiteit. In ons geval de Nederlandse identiteit. Nieuwsuur had het afgelopen zaterdag hier nog over. En merkte op dat daar waar universiteiten helemaal aan het overschakelen zijn naar de Engelse taal, juist bij volksfeesten de Nederlandse taal de aanjager is.

In mijn ogen, Europa prima, maar wij wensen onze cultuur, onze taal, onze eigenheid te behouden en terecht.  Zoals de Minister President het zegt en hier ben ik het een keer wel met hem eens, Nederland is een gaaf land. Het is niet voor niets dat wij zo hoog scoren op de index van de gelukkigste mensen ter wereld. Dus blijf dicht bij jezelf.

Dezelfde discussie kun je voeren over de militaire identiteit. Denken wij bij Defensie in een krijgsmacht of in een defensieorganisatie. Aan alle kanten zie ik de invloed van burgers oprukken en sterke posities innemen.

De positie van de CDS is door deze minister met de invoering van het BUT model in mijn ogen gedeclasseerd. Het maken van beleid is duidelijk op afstand gezet van de militairen. De unieke militaire expertise zou tot op het hoogste niveau van elke beleidsafdeling moeten zijn gewaarborgd. In Carre is hier al eens expliciet stelling genomen.

In de nieuwe inspectie veiligheid zit als hoogste militair een kolonel. In de “generaalsrangen” zijn alleen burgers te vinden. Dat is ongeveer hetzelfde als je een inspectie van waren hebt met in de hele top allemaal politici die uitblinken in nuance maar ook in een gemis aan kennis van het vakgebied. Ik kom hier nog uitgebreid op terug. Dit is niet goed.

Vol trots wist de staatssecretaris te melden dat door het afschaffen van de Aanname- en Adviescommissies AAC’s nu de werving beter zou gaan lopen. Een misvatting van de eerste orde. Ook hier zal ik in de komende weken op gaan inzoomen.

Het aandeel burgers is gestegen van de beoogde 20 naar inmiddels 33%. Die dragen ultiem niet bij aan het gevecht!

Bij de HDP zien wij eveneens een oververtegenwoordiging van civiele beleidsmakers.

In de CAO onderhandelingen zien wij dan ook de weerstand op dossiers zoals de pensioenen en het loongebouw. En wanneer dit al vanuit defensie zelf komt, wat denk je dan wat er bij Binnenlandse zaken en Financiën gebeurt. Die zitten nog veel verder op afstand en de weerstand is navenant groter.

Na deze CAO gaat de discussie dadelijk over ons loongebouw en daarmede de functiewaardering. Functiewaardering met burgers als uitgangspunt? Bovendien gaat het  dan over de specifieke militaire toelages en de bijzondere positie. Maar met name gaat het over de visie op personeel.

Wij, de officieren zullen hier het voortouw in moeten nemen. De NOV, de GOV/MHB als vakbond maar met name ook als beroepsvereniging zullen moeten gaan waken over de krijgsmacht. Zullen moeten gaan vechten voor het behoud van onze militaire identiteit, van ons vakmanschap, voor het behoud van de militaire kunst van het oorlogvoeren.

Een krijgsmacht van burgers verliest de oorlog maar de schuld wordt vervolgens wel bij de paar resterende militairen gelegd.

 

Mark my words. Kijk ook maar eens naar missies, Buitenlandse zaken scoort en Defensie bloedt.