Motie van Goedkeuring Voor staatssecretaris Barbara Visser!!
Deze week stond de Kamer bol van het commentaar op staatssecretaris Visser. De verhuizing van de mariniers naar Vlissingen gaat niet door. De staatssecretaris ging diep door het stof. In alle media is dit breed uitgemeten. Ik hoef hier verder niet op in te gaan. Alleen dit ging over het proces, nu graag over de inhoud van de beslissing.
De staatssecretaris erfde in 2016 een hete aardappel, de verhuizing van de mariniers naar Vlissingen. In de discussie in de Kamer heb ik hierover nauwelijks nog iets over de inhoud gehoord.
Door minister Hillen en mevrouw Karla Peijs, die afgelopen week ook nog eens een duit in het mediazakje deed, werd deze verhuizing overeen gekomen.
Door de NOV en specifiek zijn voorzitter is toentertijd persoonlijk en indringend gewaarschuwd voor de gevolgen van deze beslissing. Zowel in de richting van de bewindspersoon als naar de top van de KM en het Korps.
Het was naar onze/mijn mening een verkeerde beslissing, zowel op het gebied van personeel als op het gebied van bedrijfsvoering.
Uit personeelsoogpunt, je verhuist niet alleen de mariniers, maar ook hun partners. Wordt eens wakker, alle partners werken tegenwoordig en hebben, gelukkig, hun eigen sociale contacten. Zeker als de militair wordt uitgezonden, toch!
Je verhuist naar een locatie die moeilijk bereikbaar is en daarom uit wervingsoogpunt ongewenst. Ga maar eens op zondag, vroeg in de middag van huis en kom maar eens vrijdag avond laat thuis. Geen Nederlander die het wil. Doe het maar eens, maar een politieke en militaire elite had hier geen boodschap aan. Hetzelfde gebeurde met het 45 Pantserinfanterie bataljon (Regiment Oranje Gelderland) dat maar even werd verhuisd van Ermelo naar Havelte. Nu is het de meest ondervulde eenheid van de KL. Rara hoe kan dat? Een totaal gebrek aan invoelingsvermogen en empathie, dat is de reden.
Maar ook uit bedrijfsvoering oogpunt. Mariniers zijn infanteristen, met de specifieke kwaliteit dat zij vanuit zee op land kunnen worden gezet. Maar het blijven infanteristen. Ze hebben geen 100 en 200 meter schietbanen nodig, maar gevechtsschietbanen. Die liggen vanwege geluidshinder en milieueffecten in de Harskamp. Je hebt oefendorpen nodig die liggen eveneens in de Harskamp en in de Marnewaard. Je hebt compagniesoefenterreinen nodig, het meest zuidelijke ligt in Oirschot. Op Texel ligt een aparte school die geschikt is voor amfibisch optreden. De Westerschelde is vanwege zijn getijden geen goede locatie om dit te oefenen.
Samenvattend, Vlissingen is en was een slechte locatie voor een infanterie-eenheid. De beslissing om te verhuizen was dom. Ik ben regelmatig best kritisch op onze politiek leiding. Ik snap ook de politieke gevoeligheid om een dergelijk beslissing terug te draaien. Het was voor de staatssecretaris bovendien politiek veel handiger geweest om dit gewoon door te laten gaan. De ellende was immers pas na haar bewindsperiode gekomen.
Ik vind het dapper, het getuigt van moed en ruggengraat om dit toch door te zetten. Het organisatiebelang boven haar politieke belang.
Laten wij, militairen, dit dan ook maar eens breed uiten. Deze credits heeft ze verdiend!