Humor: Naar een nieuw dienstvoertuig voor de nieuwe minister

Na de Tweede Wereldoorlog beperkten de autofabrikanten, gedwongen door  zaken als exportbeperkingen, grondstoffentekort en gebrek aan productiecapaciteit, zich tijdelijk tot de productie van een enkel model in hooguit een of twee variaties. Zo kon de VW Kever tot en met de jaren vijftig geleverd worden  in  een  Standaard of Deluxe uitvoering, waarbij de Standaard nog tot 1962 beschikte  over  mechanisch via kabels bediende trommelremmen. In menig automodel uit de  jaren  vijftig  kon de koper zelf beslissen of hij bereid was   een tegen meerprijs leverbare kachel af te nemen. Naarmate de jaren verstreken en  de welvaart toenam, brachten autofabrikanten steeds meer modellen en series uit, die ook nog eens in steeds meer varianten werden aangeboden. Het aantal autofabrikanten daarentegen is drastisch afgenomen: zo is Saab als laatste verdwenen merk al bijna in de vergetelheid geraakt. Het aantal types en variaties per merk is echter geëxplodeerd. Zo kende Mercedes Benz nog niet zo lang geleden alleen de C-, E- en S-klasse, nu komt het alfabet bijna letters te kort om alle modellen en types uit elkaar te houden. Voor de koper die eenmaal zijn keuze voor een bepaald merk en type heeft bepaald, is de kous daarmee nog niet af. Er moet, al dan niet met advies van de verkoper, nog door een woud aan opties worden geploegd om uiteindelijk een bijna op maat samengestelde auto te kunnen bestellen. Om de koper op weg te helpen heeft menige fabrikant de van fabriekswege leverbare opties al gebundeld in talrijke optiepakketten die door middel van bloemrijke namen als High Executive of Élégance de twijfelende leaserijder over de streep moeten trekken. The sky is hier the limit, en zo telt bijvoorbeeld  de brochure van een toch vrij alledaagse auto als een Volvo V40 al niet minder dan veertien pagina’s aan opties, de pakketten nog niet eens meegerekend.  Wij  stellen ons zo voor dat er voor een gemiddelde oliesjeik, vlogger of rapartiest geen doorkomen meer aan is als zo’n arme ziel weer eens toe is aan een nieuwe Rolls Royce of Lamborghini.

Keuzestress, het staat waarschijnlijk ook onze nieuwe minister van Defensie te wachten, want bij een wisseling van de wacht vindt veelal ook een wisseling van het dienstvoertuig plaats. Immers, de beschikbare Audi A6 of BMW 5-serie van de voorganger zou zomaar net te weinig beenruimte kunnen bieden om de rug recht te houden. Een elektrisch aangedreven Tesla, uiteraard het model S, zou vanuit duurzaamheidsoogpunt de voorkeur verdienen, maar door zijn lage bouw wordt charmant uitstappen tot een gecompliceerde yoga-oefening, die alleen door ranke tienermeisjes uitgevoerd kan worden zonder kans op rugletsel dan wel onwelgevallige inkijkjes. Waar voor de heren ministers de ministeriële steek al geruime tijd geleden het modetoneel verliet, blijven de bewindsdames op Prinsjesdag door hun opvallende hoofddeksels nog extra gehandicapt. Gelukkig is daar nog de NOV, de NOV denkt immers met u mee, en na een zorgvuldige marktanalyse zijn onze experts  tot een eensluidende conclusie gekomen: de VW Amarok, in dof legergroen  en  voorzien van een uitgekiend optiepakket, zal om een veelheid aan redenen de beste keus zijn voor een  aanstormend  bewindspersoon op Defensie. Voorstel: De nieuwe functionaris op deze post, die in lijn met de heersende traditie geen enkele militaire achtergrond heeft (militaire achtergrond van familieleden telt niet), zal zich hiermee in een klap een ijzersterk imago als one of the boys and girls weten  te  verschaffen. Tijdens staatsiebezoeken aan operationele defensieonderdelen of oefeningen zal zij zich zodoende veel  krediet  weten te verwerven. Zaken als sjoemelsoftware of dubieuze aankooppraktijken spelen bij deze keuze geen rol meer, dat is immers een reeds gepasseerd station. Maar hoe zit dat dan met die optiepakketten, zult u vragen. Legergroene dienstvoertuigen zijn immers gespeend van  elke  luxe of comfort. Bedacht moet echter worden dat Defensie, of de Defensie Materieel Organisatie om nauwkeurig  te  zijn,  al een uitgekiend optiepakket in de steigers heeft staan. Oorspronkelijk gedacht voor het ‘snuffelvoertuig’ ten behoeve van de CBRN-eenheid, de beschermingseenheid tegen chemische, biologische, radiologische en nucleaire oorlogvoering, staat dit pakket voor de inbouw van onder andere spotlights, camera’s, detectoren voor het waarnemen van meteorologische waarden, maar, niet onbelangrijk, ook voor het continu monitoren van de omgevingslucht op de aanwezigheid van strijdgassen.

Kortom, het complete optiepakket voor het CBRN-voertuig kan ook de hedendaagse vip goede diensten bewijzen. Als ministerieel dienstvoertuig hoeft er nog slechts een beperkt aantal zaken aan te worden toegevoegd. Te denken valt hier aan een AOW-gat detector om te onderzoeken of eerder gesignaleerde gaten al gerepareerd zijn, een dead bodies scanner waarmee vastgesteld kan worden of de voorganger aan het Plein eventueel nog lijken in de kast heeft achtergelaten en de cao-onderhandelingsmodule. Deze laatste voorziening kan eenvoudig worden gerealiseerd door aanpassing van de software van de al in het CBRN-voertuig voorziene robot. In plaats van het nemen van monsters kan snel worden geschakeld naar het verstrekken van monsters aan de cao-onderhandelaars van de bonden, waarbij een keuze gemaakt kan worden uit monsters zonder waarde dan wel sigaren uit eigen doos. Bij een snelle beslissing kan het nieuwe voertuig dan ook snel worden geleverd: mogelijk al eerder dan de implementatie van de voor alle partijen bevredigende afronding van de cao-onderhandelingen.