Onbegrijpelijk

Als niet KMA-opgeleide en niet HDV-gebrevetteerde begrijp ik niet dat sommige van de auteurs, die vrijwel elke maand in Carré een m.i. prachtig stuk schrijven, geen generaal of kolonel zijn geworden. Hebben ze  hun talenten als roeier teveel gecamoufleerd? Van Luik stelt dat hard werken, vooral ja zeggen c.q. opdrachten oppakken zonder veel vragen te stellen, leidt tot sterren op je schouder. Wat Van Luik n.m.m. vergeet te schrijven is, dat als je in werkelijke dienst kritisch durft te schrijven of je te uiten, je die sterren wel bijna kunt vergeten. Ik kan me nog herinneren dat een zeer opbouwend artikel met positief kritische noot door een hogere collega van hem de grond in werd geboord als ’niet passend voor een marineofficier’. Ik heb daarna ook nooit meer iets van die talentvolle collega gelezen. Nog bonter maakte een oud bevelhebber het door op mijn vraag of een voortreffelijke serie artikelen in Carré aandacht had gekregen in de Legerraad, te stellen dat betrokken schrijver was gepasseerd als generaal en uit frustratie in Carré wilde laten zien hoe goed hij wel niet was. Maar zijn voorstellen op grond van vernieuwingen in de Amerikaanse krijgsmacht konden alleen langs hiërarchieke weg in de Legerraad behandeld worden. Nooit meer iets gelezen van die kolonel. Maar de kans op verandering is aanwezig. Ik schrijf nog wel eens een briefje naar een krant en één daarvan werd als ‘brief van de dag’ in de Volkskrant gepubliceerd. In die brief legde ik de schuld voor het aftreden van   minister Hennis en de CDS voor een deel bij die officieren, die alleen maar groene vinkjes durfden te zetten en geen ‘nee’ durfden te zeggen. De volgende dag verraste de nieuwe CDS ons met de opmerking dat als hij een opdracht onuitvoerbaar gaat vinden hij ’nee’ zou gaan zeggen tegen de regering. Ik ga er niet van uit dat er verband was tussen mijn brief en zijn uitspraak, maar voor een marineofficier die vanaf de eerste dag op het KIM geconfronteerd is geweest met de uitspraak van Michiel de Ruyter ’De Heeren hebben mij slechts te gebieden en ik ga’, zag ik in mijn verbeelding de oude zeeheld zich in zijn graf omdraaien. Maar de huidige CDS was in mijn ogen wel even moedig als De Ruyter, al dachten allerlei b.d.-ers in hun twitterberichten daar anders over. Als de Nederlandse samenleving nu aan de CDS zou vragen om een compleet overzicht van alle militaire middelen van de krijgsmacht en het percentage daadwerkelijke inzetbaarheid, zal hij waarschijnlijk ’nee’ zeggen om de Russen niet nog wijzer te maken dan ze toch al zijn. Want natuurlijk wisten ze dat we al jaren niet in staat waren onze tanks over tweeduizend kilometer afstand in hun richting te verplaatsen vanwege een zeer gebrekkige infrastructuur die de last van tanks niet kan dragen. Logisch dat we die tanks hebben opgedoekt als die infrastructuur de komende decennia toch niet wordt verbeterd. En al die F-16’s, die met pleisters en plakband over de hele romp nog net de startbaan kunnen bereiken, vormen ook al geen bedreiging. Dus als je niet meer kunt bedreigen kolonel Brantz, laat staan verdedigen, dan kun je die F-16’s  ook maar beter verkopen op de vrije markt in het Midden-Oosten. Wat ik ook niet begrijp is dat vele van die roeiers in Den Haag zich gedragen zoals beschreven in ’Dood door eigen vuur’, alsof het defensiegeld uit eigen zak komt. Ik kan me nog herinneren dat een van de eerste gewonden in Bosnië van de voormalige Bevelhebber persoonlijk de toezegging kreeg dat zijn huis aan zijn opgelopen handicap zou worden aangepast. Dat was dankzij enkele roeiers in Den Haag een jaar later nog steeds niet gebeurd. Die hadden hier en daar wat regeltjes gevonden om dat tenminste te traineren. En dan wil ik het hier nog niet eens hebben over hoe er met onze PTSS-collega’s wordt omgegaan, zelfs door de Militaire Kamer. Een zes keer uitgezonden marinier met onbehandelbare PTSS (en een hoge Amerikaanse onderscheiding, geen Nederlandse!) die na jaren getreiter van zijn buurman zijn handen niet meer kon thuis houden, werd zelfs in hoger beroep volledig toerekeningsvatbaar verklaard en veroordeeld, met alle gevolgen van dien. Aan de generaal-jurist in het hof had hij ook helemaal niets, integendeel. Dan het onbegrijpelijke gebeuren met Marco Kroon. Waar Defensie in 2009 nog zo trots op hem was, merk ik nu schaamte voor het feit dat hij nu van meerdere strafbare feiten verdacht wordt, waar het OM een hele klus aan heeft. Elke winnaar van een grote geldprijs in bijvoorbeeld de Staatsloterij wordt door die Staatsloterij begeleid om ontsporingen te voorkomen. Alleen uit een oogpunt van personeelszorg zou je mogen verwachten dat een rauwdouwer als Kroon zou zijn begeleid om te voorkomen wat is gebeurd, vanaf zijn café in Den Bosch tot zijn ontboezemingen in de het AD. Zeker na zijn eerste kennismaking met de rechter als RMWO. Blijkbaar heeft niemand Kroon op de hoogte gebracht van de richtlijnen voor omgang met de pers en kon het gebeuren dat hij zelfs staatsgeheimen openbaarde en werd een geheime missie onlangs voortijdig afgebroken. Nooit is hem blijkbaar een spreekverbod opgelegd. Zelfs de huidige minister zei in Pauw dat zelfs zij dat niet kon i.v.m. de vrijheid van meningsuiting. Pijnlijk dat ze haar eigen SG-richtlijnen niet kende. En nu zitten Kroon en Defensie met de gebakken peren en lijdzaam te wachten op de conclusies van het onderzoek van het OM en de gevolgen voor Kroon. Onbegrijpelijk dat ik bovenstaande ontboezemingen doe? Niet alleen op materieelgebied is de krijgsmacht niet meer wat het geweest is, maar ook op vele andere gebieden. Ik weet niet of u er net zo vaak op wordt aangesproken door de belastingbetalers om u heen als ik, maar men begrijpt het niet dat dit allemaal maar kon en kan gebeuren. Het wordt tijd dat er een nieuw type roeiers doorstoot om met de CDS ’nee’ te zeggen tegen het niet-materiële verval van Defensie door transparant en eerlijk te zijn en met stootkracht verbeteringen door te voeren. Loyaliteit is goed, een kritische geest en mond is beter. De belastingbetaler heeft er m.i. recht op te weten wat hij/zij van Defensie mag verwachten: een gedisciplineerd, volledig inzetbaar geheel van landmacht, luchtmacht en marine.

 

Naschrift
Dat zul je altijd zien. Heb je net bovenstaand artikel bij de redactie ingeleverd, lees je in de krant dat Europa in 2025 (!) klaar moet zijn voor snelle militaire mobilisatie om oorlogsdreiging het hoofd te bieden door het transportnetwerk voor personen en goederen ook geschikt te maken voor acute verplaatsingen van troepen, wapens, explosieven en zwaar materieel. Daartoe worden nu ingrijpende maatregelen genomen in Brussel. Nu pas! Onbegrijpelijk. En dan komt het: Volgens Wim van de Kamp (CDA) zijn het Europees parlement en de lidstaten ‘in beginsel’ positief over deze stappen om knelpunten voor militaire transporten weg te nemen. Wat hebben we volgens hem aan Europese legers als tanks niet onder een viaduct door kunnen of als spoorlijnen, bruggen en wegen zijn toegerust voor groot militair materieel?  Wat een groot voortschrijdend inzicht van deze Europarlementariër. Het blijkt zelfs noodzakelijk te zijn dat er een soort militair Schengen komt, zodat niet elke tankcommandant zijn militair paspoort hoeft te laten zien bij elke grens die hij richting front passeert. Onbegrijpelijk. Gelukkig schijnen de Russen eerst visa te moeten aanvragen om Europa binnen te vallen. Dat is dan wel weer begrijpelijk.

Lkol MPSD b.d. drs. Willem H.Th. Heijster