Onze arbeidsvoorwaarden deugen niet!

Daarom kunnen wij geen mensen behouden en daarom loopt ook de werving niet!

In de vele contacten die ik elke week heb met mensen uit de organisatie staan AVW’n op dit moment met stip op één, overigens van hoog tot laag. En wellicht bij hoog nog meer dan bij laag. Heel apart, dit heb ik nog nooit zo meegemaakt.

Deze week kwam er een korte, tussen bonden en defensie afgestemde notitie naar buiten over de voortgang van het AVW’n overleg. De reactie was voorspelbaar, “nu weten wij nog niets”!
Ook in de Tweede Kamer kwam het onderwerp aan de orde. Hier heerste in de discussie het bekende adagium “een broedende kip moet je niet storen”, hier werd men dus ook niets wijzer.

Maar de vraag is, is dat juist, is dat terecht? Hoelang kan dit nog zo doorgaan?

De organisatie loopt op zijn laatste benen. Je kunt wel nieuwe schepen kopen, maar als je geen mensen hebt om ze te bemannen, dan heb je er niets aan. Als je eenheden hebt zonder voldoende en opgeleid kader, dan kun je beter thuisblijven. Als je naar buiten brengt dat je goed geanticipeerd hebt op de Brexit, dan moet je wel eerst de 800 KMar-functies ook daadwerkelijk vullen, dan pas heb je goed geanticipeerd.

Wat ik echt mis is de urgentie en het besef dat een goede CAO randvoorwaardelijk is om behoud op korte termijn zeker te stellen en daarnaast werving te stimuleren.

Ik heb de indruk dat men weer gewoon de stapjes van het overleg aan het aflopen is. Eerst de financiële ruimte neerzetten als bepalende voorwaarde en vervolgens al het overige er omheen drapeert.
Niet de leegloop is bepalend, maar het geld. Niet argumenten zijn doorslaggevend, maar het geld dat men ervoor begroot heeft. Ook in de Tweede Kamer is er draagvlak om de militairen tegemoet te komen. Om een investeringsproject van onze arbeidsvoorwaarden te maken. Eindelijk een op goede argumenten gebaseerd loonhuis te bouwen dat de concurrentie met onze omgeving aankan.

Draai de zaak nu eindelijk eens om, defensie heeft een groot wervings- en behoudprobleem. De vulling bij militairen en specifiek bij de eenheden, schepen en brigades van de KMar en op de vliegvelden is ver onder de sterkte. Door tekorten aan kader zijn er vele militairen niet of niet voldoende opgeleid. Voor burgers kan defensie tegen de verdrukking van de arbeidsmarkt in, tot nu toe wel voldoende vullen.
Dan zit er toch iets mis. En iedereen die ik spreek en nog meer hoog dan laag, is eensgezind dat het voor een belangrijk deel aan onze arbeidsvoorwaarden ligt.

Doe er dan iets aan, op dit moment deugt het n.m.m. van geen kanten, en graag snel!