Opnieuw een extremistisch front

Daarna was het Al Qaeda (AQ) dat in het begin van het huidige millennium contact zocht met derde-generatie  bendes  (die als gemuteerde vormen van stadsrebellie werden beschouwd) om m.b.v. criminele activiteiten terroristische aanslagen te kunnen maskeren en te financieren. Bovendien bleken die bendes uitstekende rekruteringbronnen te zijn. In de achterliggende twee jaar, huurde IS de diensten van mensensmokkelaars in om het jihadisme onder de dekmantel van migrantenstromen naar de z.g. ‘kruisvaarderlanden’ in Europa en op het Amerikaanse continent te  exporteren.
Onlangs ontdekte de FBI dat door Soros[i] gesponsorde Amerikaanse anarchistische bewegingen zich willen aansluiten  bij  AQ en IS resp. bij aan hen gelieerde groeperingen om zich het terrorisme in termen  van instrumenten, middelen en tactieken eigen te maken. Bovendien kan  en  mag niet worden uitgesloten dat die nieuwe combinatie net als AQ en IS eveneens gebruik gaat maken resp. maakt van andere grensoverschrijdende netwerken[ii] waartegen het Westen binnen het raamwerk van de Global War on Terrorism (GWOT) sinds 2003 ten strijde trekt. Het is een macaber déjà vu, dat niet veel goeds voor de nabije toekomst voorspelt.

Historisch perspectief[iii] 
Hoe was het ook alweer en kunnen we daaruit lering trekken? Omdat het PFLP van alle verzetsorganisaties ideologisch het meest met de Russen verwant was, adopteerde de leiding van de Sovjet-Unie het PFLP als favoriet breekijzer voor het bereiken van de doelen van zijn  Midden-Oosten politiek. In 1970 vond op  aanwijzing van Joeri Andropov, chef van de KGB, de eerste grote wapenleverantie aan het PFLP plaats en er zouden nog talloze volgen. Door de politieke, materiële en financiële steun van de Sovjet-Unie groeide het PFLP uit tot een goed geoutilleerd wapendepot en trainingscentrum voor radicaal-linkse groepen over de hele wereld.

Het werd in de wereld van de stadsguerrilla al snel bekend dat het PLFP bereid was om radicale groepen op diverse manieren te ondersteunen en diens marxistische signatuur bleek een grote aantrekkingskracht te hebben op linkse groeperingen. De een na de andere klopte op de deur van PFLP-huizen in het Midden-Oosten[iv] en de gasten uit Duitsland (vooral leden van Rote Armee Fraktion (RAF), Rote Zellen en Bewegung 2 Juni), Frankrijk (Action Directe), Ierland (IRA), Spanje (ETA, Baskenland), Zweden, Nederland (Vrije Zuid-Molukse Jongeren), Italië (Brigate Rosso), Griekenland, Turkije, Iran, Armenië (Armenian Secret Army for the Liberation of Armenia), Japan, Argentinië, Chili en Nicaragua werden warm ontvangen. Sommigen kwamen hun solidariteit betuigen, anderen om hulp te verlenen, weer anderen om (stads-)guerrillatrainingen te ondergaan.

Verbonden door de honger om het westerse establishment, gesymboliseerd door kapitalisme, imperialisme en het militair-industrieel complex, van de troon te stoten, is het niet verrassend dat ideologische grenzen nogal eens vervaagden en verschoven. Zo groeide het anarchistische terrorisme in de jaren zeventig uit tot een internationale aangelegenheid en het PFLP was de spin in het terroristische web. Die leverde wapens, trainingen en geld aan radicale groepen uit Duitsland, Frankrijk, Italië, Ierland, Spanje, Japan en Nederland. Bovendien bleken de Palestijnse kampen ideale toevluchtsoorden te zijn, waar leden van ondergrondse bewegingen weer op adem konden komen. Vanzelfsprekend werd een wederdienst verlangd[v].

In het verkeer tussen het PFLP en de links-radicalen speelden vrouwen een opmerkelijke rol. Zij namen in de westerse groepen vaak vooraanstaande posities in. Zo werd een Nederlandse groep die naar Zuid-Jemen reisde, door een vrouw geleid en bestond voor bijna de helft uit vrouwen. Ook in Duitse cellen waren vrouwen prominent aanwezig. Opmerkelijk genoeg bleken vrouwen gemakkelijk in het Palestijnse wereldje te aarden, verbleven er vaak langer dan de mannen, gingen niet zelden relaties aan met Palestijnen en kregen soms kinderen van hen.

Vrouwen speelden een opmerkelijke rol en namen in westerse groepen vaak vooraanstaande posities in

In de jaren tachtig  raakte  het  netwerk van Palestijnse bevrijdingsorganisaties en westerse terreurgroepen in verval. Beide partijen gingen zich heroriënteren. Binnen westerse groepen vond een ideologische omslag plaats van het strenge marxisme-leninisme naar een postideologisch anarchisme. Palestijnen gingen zich intensief concentreren op de verwezenlijking  van een eigen staat en het uitmanoeuvreren  van Israël op het internationale podium.  Het idee van een  wereldrevolutie  waarin de gewapende strijd in de derde wereld  een hoofdrol vervulde, raakte op de achtergrond. Israël en de Palestijnen waren geen kwestie meer. Groepen als Brigate Rosso en Action  Directe  gingen  zich  vrijwel exclusief op nationale of hooguit Europese doelen concentreren en de term ‘euroterrorisme’ dook op. De groepen pleegden hun aanslagen op landelijk bekende personen en instellingen die symbool stonden voor kapitalistische uitbuiting en militair imperialisme.

Resumé
Uit het bovenstaande blijkt dat de Sovjet-Unie aan de wieg heeft gestaan van het internationale anarchistische terrorisme en zijn beschermeling, het PFLP de katalysator is geweest voor het ontstaan van het euroterrorisme, waar niet de ideologie noch religie, maar het destabiliseren van het kapitalisme de echte drijfveer was. In die grensoverschrijdende beweging speelden vooral bij Europese anarchistische bewegingen vrouwen vaak een sleutelrol. Het Midden-Oosten bleek in die periode bij uitstek de ideale omgeving voor veilige havens, trainingskampen,  wapenleveranties en sponsoring.

Een macaber déjà vu[vi] 
Tijdens het onderzoek naar de groeiende anti-Trump gewelddadigheden op universitaire campussen stuitte de FBI op de intense samenwerking tussen Amerikaanse anarchistenbewegingen en islamitisch extremistische netwerken. Binnenlands en religieus extremisme, die beide geweld als ideaal breekijzer zien om hun ideaal – de val van het westerse kapitalisme in het algemeen en van Trump in het bijzonder – te realiseren, gaan hand in hand de strijd aan met het westerse establishment. De nachtmerrie van westerse veiligheidsdiensten en een déjà vu van de periode zestig – tachtig, toen stadsguerrillagroepen hun heil zochten bij de PFLP, later PLO en het Libië van Khadaffi. Het gewelddadige oproer in Hamburg waar leden van de Antifa-beweging uit Oakland participeerden, bevestigde de Amerikaanse FBI-onderzoeksresultaten. Verrassend is alleen dat de Antifa-afsplitsing uit Oakland en niet die uit Portland als eerste de hand naar het islamitische extremisme heeft uitgestoken. Volgens Homeland Security is die afsplitsing – Red City Antifa – die zijn gewelddadige activiteiten concentreert op republikeinen en studenten, uitermate gewelddadig.

Die observatie kan en mag de volger van het islamitische extremisme en de vernielzucht van Antifa-bewegingen in Amerika en Europa niet verbazen. Het verlies aan territorium in het Midden-Oosten dwong IS al eind 2014, en zeker na het instappen van Rusland eind 2015, tot een aanpassing van de strategie om het doel, de stichting van een mondiaal kalifaat, te bereiken. In de periode 2014-2017 besloot IS de krimp van de IS-invloedsfeer in het Midden-Oosten te compenseren in andere regio’s en zelfs meer dan dat.

• De eerste stap was een Twitterbericht van 13 november 2014 waarin opdracht werd gegeven vijf nieuwe wilyata’s[vii] te stichten. Die vijf kwamen overeen met de opties die de leiding van AQI (Al Qaeda in Iraq) al in 2012 in het hoofd had om het jihadistische netwerk uit te breiden, namelijk in Libië, Egypte, Sinaï, Saoedi-Arabië, Jemen en Algerije. De bedoeling was om daar nieuwe fronten te creëren om van daaruit IS-doelstellingen na te streven en de invloedsfeer van IS uit te breiden.
• De tweede stap was geconcentreerd op het Arabisch schiereiland en Europa. Aanvankelijk had Abu Bakr besloten om de jihad eerst te intensiveren op het Arabisch schiereiland. Om zich in Jemen te ontdoen van sjiïtische groepen en daarna vanuit Jemen de Al-Saud familie uit Riyad te verjagen. Hij besloot gelijktijdig het IS jihadistische netwerk in Europa uit te breiden door gebruik  te  maken van migrantenstromen vanuit Turkije en Noord-Afrika[viii]. Afsplitsingen van de IS geheime dienst (EMNI)[ix] hebben het actiegebied voor terugkerende jihadisten op Frans en Duits grondgebied gemodelleerd. Die twee West-Europese landen kunnen, gezien de ontdekkingen van wapenarsenalen, slapende cellen, EMNI-afsplitsingen, aanwezigheid van de operationele arm Amn al-Kharji, en de uitgebreide moslimgemeenschappen in die twee landen, beschouwd worden als de belangrijkste uitvalshavens om in (West-)Europa aanslagen te plegen.
• Abu Bakr gaf in de loop van 2016 opdracht om de strijd met AQ in Afghanistan, Centraal-Azië en de Kaukasus aan te gaan en een wahabistische deken te realiseren, bestaande uit de verbinding van het Khorosan emiraat en Noord-Kaukasus emiraat. Met die deken wilde hij een verdere uitbreiding van de sjiïtische invloed van Iran in noordelijke richting Dit was zijn derde stap.
• De vierde stap was richting Afrika. Nu de geesten daarvoor rijp waren, wilde hij de IS invloed in de Nigeria-Kameroen regio, Bangladesh, Indonesië en de Gaza strook ten koste van AQ en aan AQ gelieerde groeperingen intensiveren.

Resumé
Het samengaan van links extremistische, Marxistisch georiënteerde bewegingen en religieus extremistische structuren was een kwestie van tijd en is een volgende stap van IS om de invloed op het Amerikaanse continent te intensiveren. Dat is door het FBI-onderzoek eindelijk op tafel gekomen. Net als in de twintigjarige periode van het vorige millennium zal het erop neerkomen dat IS, AQ en afsplitsingen ven een of van beide netwerken graag terroristische kennis, ervaring, training, tactieken, veilige havens en explosieven zullen aanreiken en in ruil daarvoor zullen links-extremisten zich hard maken voor de uitbreiding van jihadisme in de westerse wereld, en in het verlengde daarvan de vergroting van het islamitisch kalifaat die mondiale extreem islamitische bewegingen nastreven.

Andere sponsoren, andere extremistische steun, zelfde doelen
Het is inmiddels bij onderzoekers duidelijk geworden dat de strategie van Al Zawahirri om westerse instituties te infiltreren om de westerse samenleving stap voor stap een islam kleur te geven[x], ook door andere islamitisch extremistische netwerken zoals de Moslim Broederschap en IS  zijn geadopteerd. In de USA opereren islamitisch extremistische netwerken net als in Duitsland, Frankrijk, België, Zweden en op termijn ook in Nederland op twee lines of operations: infiltratie in instituties en aanslagen op religieuze en overheidsbolwerken en nationale symbolen[xi]. De Moslim Broederschap is een van die islamitische stromingen die de useful infidel gebruikt om zijn invloed in de USA uit te breiden met het doel de Amerikaanse samenleving van binnenuit te destabiliseren. Het FBI-onderzoek bevestigt dat ook AQ en IS zich van die methode bedienen en daarvoor Antifa-bewegingen in Amerika en Europa benutten als een useful infidel instrument.

In vergelijking met de twintigjarige oprisping van het links extremisme in de vorige eeuw is er onder de huidige omstandigheden niet veel veranderd. In plaats van de Sovjet-Unie kan, afhankelijk van de betrokken islamitisch extremistische groepering, nu Saoedi-Arabië, Qatar, Iran of Pakistan worden ingevuld. PFLP of PLO noemen zich nu IS, AQ en die organisaties of daarmee gelieerde groeperingen als AQIM (Al Qaeda in the Maghreb) en AQAP (Al Qaeda on the Arabian Peninsula) en Antifa-bewegingen hebben de plaats ingenomen van de Rote Armee Fraktion, Brigate Rosso en Action Directe.

Het islamitisch extremisme verslagen?
Vergeet het maar!

De verspreiding van de extremistische gevechtskracht, plaatselijk en tijdelijk aangevuld met de self made terrorist of lone wolves, overschaduwt het grensoverschrijdend vermogen van AQ in zijn topjaren voor de aanslag op het WTC in 2001. Het Amerikaanse National Counterterrorism Centre (NCTC) heeft onlangs vastgesteld dat IS-aanwezigheid tijdens de Obama-periode verdubbeld is van zeven naar achttien landen. Bovendien blijkt volgens het NCTC dat tijdens het presidentschap van Obama de aanwezigheid van AQ verdrievoudigd is en dat bevestigt opnieuw de naïviteit van Obama’s  uitspraak  dat  door de dood van Osama Bin Laden AQ de definitieve nekslag was toegebracht. Gelet op de staat waarin diverse veiligheidsdiensten in Europa verkeren en het grote aantal Europese moslims die het jihadisme een warm hart toedragen, beschikt het gecombineerde extremistische front over reële mogelijkheden om op meerdere continenten de stabiliteit een duw in de verkeerde richting te geven. Het is wat de USA betreft te hopen dat Amerikaanse veiligheidsdiensten meer middelen en bewegingsruimte gegeven worden om het extremistische gevaar met wortel en tak uit te roeien. De coulante opstelling van een deel van de Amerikaanse politici en media, om Antifa als patriottistische uitingen te willen verkopen, de aanslag in New York en de pedante en zelfs brutale houding van de aanslagpleger, dat alles voorspelt echter ook in de USA weinig goeds. Het islamitisch extremisme verslagen? Vergeet het maar!

Opmerking bij de inleiding
PFLP: Popular Front for the Liberation of Palestine is een Marxist-Leninistisch georiënteerde socialistische revolutionaire beweging die na de zesdaagse oorlog in 1967 gesticht werd door George Habash (1926-2008). De beweging komt voort uit het in 1953 door dezelfde Habash gestichte Harakat al-Qawmiyyin al-Arab of Arabische Nationalistische Beweging. In 1968 ging de PLFP samen met Fatah op in de Palestine Liberation Organisation.(PLO) van Arafat. Habash is een Palestijnse Christen.

Eindnoten
[i] Geboren als György Schwartz, is een Hongaars- Amerikaanse zakenman en publicist. In oktober 2017 hevelde hij 80% van zijn vermogen – $18 miljard – over naar zijn charitatieve organisatie Open Society Foundation, die in meer dan 100 landen actief is. Met dit geld worden activiteiten van linkse en progressieve politieke partijen, bewegingen en organisaties gefinancierd. Met behulp van zijn fortuin wil hij de wereld naar zijn hand zetten door het gif met de naam progressivisme op westerse samenlevingen los te laten en laat daarbij een spoor van vernielingen achter.

[ii] Drugssmokkel, wapenleveranties, illegale handel in intellectueel vermogen, witwassen van zwart geld, gevolgen voor het milieu en demografische gevolgen van Global Warming resp. ecoterrorisme.

[iii] De historische context is onttrokken uit het artikel in het Historisch Nieuwsblad ‘Westerse guerrilla’s in Palestijnse trainingskampen’ (2006) van Antoine Verbij.

[iv] Libanon, Syrië, Jordanië, Libië en Zuid-Jemen.

[v] Dat leidde tot een intensief wederzijds dienstbetoon. Dramatische hoogtepunten in de samenwerking waren in 1975 de gijzeling van deelnemers aan een conferentie van olieproducerende landen (OPEC) in Wenen, in 1976 de kaping van een vliegtuig van Air France, dat in Entebbe door Israëlische militairen werd bestormd, en in 1977 de kaping van een Lufthansa toestel dat in Mogadishu werd ontzet door een Duitse elite-eenheid. Bij zulke gezamenlijk acties was het doel meestal de vrijlating van gevangen medestrijders, Palestijnen dan wel Duitsers. Dat lukte zelden. Gewoonlijk eindigden de operaties in een bloedbad.

[vi] Informatie uit het boek van Edward Klein: All Out War; The Plot to Destroy Trump. (2017).

[vii] Een wilyata wordt benut voor rekrutering, een veilige haven voor jihadisten om op adem te komen, een halte op de verplaatsingsroute naar een front en om een potentiële oorlogszone te modelleren.

[viii] Een deel van de naar schatting 40.000 (volgens US inlichtingenbronnen) strijders uit ongeveer 100 landen.

[ix] EMNI staat onder leiding van ISIS propagandachef Abu Muhammad al-Adnani die vervolgens verantwoording aflegt aan een groep hoge IS autoriteiten.

[x] Zie zijn boek Knights Under the Prophet’s Banner; The Al Qaeda Manifesto (Fursan Taht Rayah Al-Nabi, (2001).

[xi] In Europa en vooral in Nederland wordt wel veel aandacht geschonken aan aanslagen in Europese steden, waardoor terroristische aanslagen in Amerikaanse steden als Chattanooga, Orlando, San Bernardino, St. Cloud, in Minnesota, en het Chelsea district van Manhattan onder de radar zijn gebleven. Op die manier wordt de indruk gewekt dat de USA van aanslagen gespaard is. Net als een groot aantal bijtijds voorkomen aanslagen waren moslimimmigranten resp. kinderen van moslimimmigranten verantwoordelijk voor de planning, voorbereiding en uitvoering van die aanslagen.