De afgelopen week werd in mijn beleving, op twee manieren gedomineerd, enerzijds door de acties van de bonden over de pensioenplannen van het kabinet en anderzijds de hervatting van het arbeidsvoorwaardenoverleg.

Acties bonden tegen de pensioenvoorstellen van het kabinet.

Afgelopen maandag waren er acties bij zowel VNO/NCW en MKB, als bij het Ministerie van Sociale zaken en Werkgelegenheid. Het VNO /NCW en MKB gaven een gezamenlijke verklaring uit waarin men op een groot aantal onderwerpen de acties van de bonden steunden. Dat was een hart onder de riem.  Ook zij riepen het kabinet op om snel het overleg weer te starten. En dus ook met betere voorwaarden te komen.

Vrijdag vonden er o.a. acties plaats voorafgaande aan het kabinetsoverleg. De acties waren goed voorbereid en v.w.b. tijdstip en locatie goed gekozen. Tot aan de verkiezingen zullen er elke week acties plaatsvinden culminerend op 18 maart, twee dagen voor de verkiezingen.  De druk op het kabinet en specifiek de Minister-President en Minister Koolmees is onmiskenbaar en dat kan, in deze verkiezingstijd, niet anders dan pijn doen. De wil echter vanuit het kabinet om er voor de verkiezingen uit te komen ontbreekt volledig. In mijn ogen zet je hierdoor de coalitiepartijen ernstig op (verkiezings-)achterstand. Dat is op zijn minst onhandig.

Onderhandelingen

Tegelijkertijd is aan de onderhandelingstafel bij Defensie het overleg hervat. Om misverstanden te voorkomen, is het goed om ons te realiseren dat het traject in twee delen uiteen valt. Met enerzijds de vorig jaar vastgelopen cao-onderhandelingen en anderzijds het overleg over de zogenaamde “Agenda van de Toekomst”.

Het cao-overleg gaat vooral over de overgang van eindloon- naar middelloonpensioen, inclusief de compensatie voor verlies aan pensioenaanspraken voor het zittend personeel. Verder gaat het over een echte goede loonsverhoging t.o.v. andere ambtenaren, de Tegemoetkoming Onregelmatig Dienst (TOD)  en een fatsoenlijke vergoeding van de ZZF en/of oefentoelage vergoeding.

De “Agenda van de Toekomst” gaat over de fundamentele bezinning op ons personeelssyteem, de fundering van de loonopbouw van de militair versus de burger medewerker, de evaluatie van ons stelsel van toelages en het weghalen van het idee dat militairen” goudgerande” arbeidsvoorwaarden hebben. Dat is absoluut niet zo, maar je zult wel onderbouwd en op argumenten dit onjuiste beeld moeten slopen. En met slopen bedoel ik dan ook echt, dat het fors en met geweld moet worden aangepakt. Dit soort stereotype beelden zijn moeilijk uit te roeien. Dus een schone opgave en dankbare taak voor uw officiersvereniging.

Onze krijgsmacht, ons personeel, u bent het waard om voor te vechten.