Afgelopen vrijdag informeerde de minister de NAVO, de Tweede Kamer en daarmede al het Defensie personeel dat zij voornemens is om in de voorjaarsnota de artillerie uit te breiden en een nieuw te formeren tankbataljon in de bewapening op te gaan nemen. Ik hoorde al eerder fluisteren over een prachtig contract voor de Leopard 2 A7 met volledige technische ondersteuning.

Met mijn goede collega’s van de artillerie heb ik de afgelopen tijd regelmatig mogen sparren  over nut, nee de noodzaak om juist de artillerie uit te breiden. De combinatie informatie en artillerie is de echte force multiplier op het toekomstige gevechtsveld. Ik hoop dan ook dat het extra geld dat in het informatie domein besteed gaat worden ook hieraan ten goede gaat komen. Dan zetten wij  stappen voorwaarts. De aankondiging is hoopgevend. Fantastisch nieuws voor de 43 Brigade, voor de artillerie en ik hoop ook voor de verbindingsdienst.

Maar elke keer werpt  bij een dergelijk besluit de vulling van eenheden slagschaduwen vooruit. Waarom zouden wij zoveel geld investeren als wij de eenheden toch niet kunnen vullen?

Soms is het goed om te leren van de geschiedenis. Van 2001 tot 2004 mocht ik Project Officier werving van de KL zijn. Eenheden waren zwaar onvervuld en dezelfde politieke vragen werden indringend gesteld: waarom eenheden overeind houden als wij ze toch niet kunnen vullen. En als rode draad zie je dezelfde instrumenten toen en nu werken; namelijk eenheden pakken hun verantwoordelijkheid en zij gaan actief werven, dat werkt. Het opleidingsprobleem wordt vervolgens opgelost door diezelfde eenheden.  Overigens gaat dit wel ten koste van de operationele inzetbaarheid van die eenheden, maar dat is de ultieme keuze. Push the button down.

Een ander belangrijk punt was en is, plaats eenheden in gebieden waar ze gemakkelijker kunnen werven, waar ze een voorland en/of achterland hebben. Niemand in Nederland heeft graag lange reistijden of wil ‘s avonds bij voorkeur op de kazerne blijven. In 2004 werd ik ook belast met diepingrijpende reorganisatie. De 41 Brigade kwam o.a. terug uit Duitsland. Er was grote politiek druk, gevoed door de Commissarissen van de Koningin, om uit het oogpunt van werkgelegenheid zoveel mogelijk eenheden in en rond Havelte en Assen te laten neerdalen. De toenmalige BLS, Lgen Urlings, heeft echter de poot stijf gehouden: het 45 bataljon werd niet in het Noorden maar expliciet vanwege wervingsmogelijkheden in Ermelo geplaatst. Het 45 is inmiddels toch naar het noorden verplaatst en is nu het slechtst gevulde bataljon. Wij leren slecht. Bovendien geeft dit kaderleden uit de zuidelijke en de noordelijke regio de mogelijkheid om met beperktere reisafstanden een tour in Ermelo te volbrengen.. Maar zie ook de discussie over Vlissingen, dezelfde problematiek. Dit werkt niet, allemaal zaken die achter warme bureaus worden bedacht en uitgevoerd.

Concreet als er een tankbataljon naar Havelte gaat dan zou het 45 Pantserinfanterie bataljon terug moeten keren naar Ermelo. Een tankbataljon vullen is veel gemakkelijker dan een infanteriebataljon.