Van eindloon- naar middelloonpensioen

Afgelopen week heeft de defensienota het licht gezien. Vervolgens zijn een veelheid aan brieven naar de Kamer gestuurd. De moraal van het verhaal is, deze stap (defensienota) was nodig om het voor Defensie essentiële parlementaire besluitvormingsproces in gang te zetten. Defensie is en blijft een uitvoeringdepartement, dat alles moet verantwoorden.

Door de toenmalige Minister van Defensie Dijkhof is na het afsluiten van het arbeidsvoorwaardenakkoord in november 2017 aangegeven dat er zo spoedig mogelijk met de onderhandelingen over de overgang eindloon- naar middelloonpensioen begonnen zou worden. Ook de HDP en de bonden spraken eendrachtig dit voornemen uit. Bij de onderhandelingen was al geconstateerd dat voor een beheerste overgang eigenlijk twee jaar nodig zouden zijn. Hier was nu nog maar één jaar van over, op 1 oktober 2018 moest de besluitvorming over het nieuwe pensioenstelsel zijn afgerond.

Als wij hierop nader inzoomen dan zien wij het navolgende tijd- en activiteitenplaatje.

De overgang is een arbeidsvoorwaardenakkoord en moet dus voorgelegd worden aan de leden. Dit kost tenminste zes weken, ergo 1 oktober minus zes weken komt uit op half augustus en vormt daarmede de start van de ledenraadpleging. Echter in de maanden juli en augustus liggen de onderhandelingen stil. Dus uiterlijk 30 juni moet er een concept akkoord voorliggen.

Vanaf november 2017 tot op heden is er geen voorstel door Defensie gedaan. Dus van de acht beschikbare maanden (november 2017 t/m juni 2018) zijn inmiddels vijf maanden verstreken en resten nog drie maanden.

In het Sector Overleg Defensie (SOD) van deze maand, het hoogste overleggremium tussen bonden en minister, gaf de HDP aan dat hij nog steeds geen mandaat had.

Afgelopen week bij de toelichting op de Defensie nota vertelde de staatssecretaris bij de toelichting van de Defensienota aan de bonden, dat zij eerst het financiële overleg had moeten voeren over de Defensienota voordat zij zich (ook financieel) kon richten op het arbeidsvoorwaardenakkoord 2018. Overigens een arbeidsvoorwaardenakkoord dat niet alleen zal gaan over de pensioenproblematiek, maar ook over zaken als bijv. een loonsverhoging.

Met grote zorgen zie ik de ontwikkelingen. Het ABP en de andere departementen zullen een verder uitstel van de overgang Eindloon- naar Middelloonpensioen niet meer gedogen, vrees ik. De resterende tijd is onmogelijk kort geworden. Ook informeel is er niet gesproken. Dit wordt echt een uitdaging. Het zal een Hercules/Dijkhof klus worden om dit voor elkaar te kunnen krijgen. Maar wellicht dat het duo Bijleveld/Visser ook geen zee te hoog gaat.

Maar met angst en beven zie ik de deadline 30 juni naderen. Ik ben er niet gerust op.