De mentale component

De Defensienota zet het personeel centraal. In elk geval tot 2020 wanneer de herijking plaats moet vinden. Wij hebben de donkerste jaren sinds mensenheugenis achter ons.  Het vertrouwen in de defensieleiding heb ik nog nooit zo laag zien worden. Overigens staan wij hier niet alleen in. Eenzelfde beweging zien wij in het basisonderwijs en bij de politie. En daar gaat het dan, net zoals bij Defensie, niet alleen over het arbeidsvoorwaardelijke deel. De basisscholen worstelen met een onhaalbare opdracht zoals het aantal leerlingen in een klas, bij de politie zijn het de reorganisaties. En bij Defensie o.a. het gebrek aan middelen en het niet meer kunnen opleiden en oefenen.

De onvrede zit dus dieper dan je in eerste instantie zou vermoeden. Het is dus niet alleen een arbeidsvoorwaardelijk probleem.

In de afgelopen maanden werd ik bedolven onder Kamerbrieven waarin gemeld werd dat er versneld materieel wordt aangeschaft. Ook reservedelen zijn in hoog tempo gekocht, echter de mogelijkheid om ze te versleutelen vormt nu het volgende probleem. De door de NAVO gewenste en geëiste vlieguren kunnen wij nog steeds niet halen, verre van dat.  Het enige waar Defensie op korte termijn zijn personeel tegemoet kan komen zijn de arbeidsvoorwaarden.

Om in operationele termen te spreken de centre of gravityvan de Defensieorganisatie in de richting van zijn personeel en het behoud van zijn personeel, ligt dan ook in het arbeidsvoorwaardelijke overleg. De conclusie is dat het niet alleen gaat over de fysieke component (meer geld), en de doctrinaire component (de regelgeving). Deze arbeidsvoorwaardelijke onderhandelingen zouden beheerst moeten worden door de mentale component. Warmte, begrip, inlevingsvermogen, het laten zien dat het je ernst is. Laten zien dat je bereid bent om echt te investeren in je personeel, dat heeft het personeel nu nodig. Dat zal de uitkomst moeten zijn van dit arbeidsvoorwaardelijk overleg.  En ja, natuurlijk onderbouwt met concrete maatregelen. Defensie laat vooral zien welk gebaar je maakt, hoeveel je ervoor over hebt. Laat eens de pijn zien.