Wordt de grondwet wel serieus genomen?
Het Wetgevend Overleg (WGO) Defensie op 23 november.
Nemen Minister, Kabinet en Tweede Kamer weer niet hun verantwoordelijkheid?
Onze politiek leiding leert niets van 1939.
De overgrote meerderheid in de Tweede Kamer ziet de NAVO als de belangrijkste steunpilaar voor onze veiligheid. Wij hebben met de NAVO afspraken gemaakt over wat wij zouden leveren. Voor een hecht bondgenootschap moet je, zowel op het gebied van kosten als ook op het gebied van risico durven nemen, gelijkwaardig investeren.
De afgelopen week stuurde de minister van Defensie een brief naar de Tweede Kamer over de uitkomsten van het NATO Defence Planning Capability Review (DPCR) over de Nederlandse bijdrage aan het bondgenootschap.
Zij had uitdrukkelijk om openheid van deze review gevraagd zodat onze volksvertegenwoordigers maar ook de Nederlandse bevolking mee konden lezen hoe wij door ons belangrijkste bondgenootschap gewaardeerd worden. Overigens hulde voor de openheid die de minister hier betracht.
In minder dan 1 A4’tje wordt ons de oren gewassen en zouden wij ons als een van de rijkste landen ter wereld diep hiervoor moeten schamen. Wij komen onze afspraken uit 2017 en de toezeggingen uit het Nationaal plan van december 2018 niet na. Zowel op het gebied van slagkracht, gevechtssteun (Combat Support) als op het gebied van logistieke steun (Combat Service Support) presteren wij ver onder de afgesproken maat. Financieel scoren wij ver onder het Europees gemiddelde en het gat wordt steeds groter. De NAVO maakt zich dan ook grote zorgen over de betrouwbaarheid van zijn bondgenoot.
Wel profiteren maar niet bijdragen, dat is dodelijk voor een bondgenootschap. Bovendien hebben wij de taken van de krijgsmacht in de grondwet verankerd.
Wederom, deze minister geeft ook aan dat wij de grondwettelijke taken met deze krijgsmacht niet kunnen uitvoeren. Overigens de eerste minister die dit onomwonden doet. Maar dit ook doet in een defensievisie 2035 die in het kabinet is afgestemd en daarmede de instemming heeft van dit kabinet. Wanneer wij dit bezien in het licht van de evaluatie van de krijgsmacht door de DPCR dan zou je verwachten dat men zijn verantwoordelijkheid zou nemen en hier extra in zou investeren. Maar zoals de minister in haar brief aangeeft, tot 2024, dus vanaf 2016 is er €1,7 miljard structureel en wordt er €1,7 miljard incidenteel geïnvesteerd in Defensie. Dit wordt fors genoemd. En de NAVO ziet ook dat na 2022 het budget van defensie afneemt en dat het gat met het Europees gemiddelde alleen maar groter wordt. Hoezo fors voor een van de rijkste landen in de wereld.
Hier is maar een kwalificatie mogelijk; minister, Rutte en kabinet spreken mooie woorden. Maar het gaat om daden. Die zijn er niet. De regering neemt niet zijn verantwoordelijkheid in de richting van zijn belangrijkste bondgenootschap en naar de Nederlandse bevolking.
Tweede en Eerste kamer controleren de regering. Als de NAVO onze belangrijkste bondgenoot ons een dergelijke oorwassing geeft, pakken wij deze dan op? Roepen wij de regering ter verantwoording als deze zelf aangeeft dat zij niet voldoet aan de grondwet?
Wij hebben de mond vol van de Amerikaanse verkiezingen. Maar hier is de vraag in het geding of wij onze grondwet wel serieus nemen. Dit gaat niet over bijzaken, dit gaat over de essentie van onze rechtstaat, van onze democratie.